Als kind vond ik Cassis en (kinder)Cola heerlijk op kinderfeestjes, oh en koekjes. Alleen eindigde ik vaak met een beker ranja en een snoepje.

Natuurlijk zien we onze kinderen het liefst buiten rondrennen of kastelen bouwen in de zandbak. En als ze binnenspelen, dan toch het liefst met houten speelgoed, al zijn we inmiddels allemaal wel een keer gezwicht voor glimmend, herrie-makend plastic in knal kleurtjes. Schermen? Hooguit in een wit pak met een soort zwaard, maar elke andere vorm is overbodig. Tot zover de theorie. In de praktijk blijkt eten koken toch makkelijker in gezelschap van Bumba en krijg je de liefste blikken toegeworpen om toch alsje- alsje- alsjebliehieft even een spelletje te mogen doen. Soms (en af en toe iets meer dan soms) zijn die schermpjes toch wel handig. Om het dan ook nog eens verantwoord te houden, vind je hier een overzicht van leerzame apps voor peuters en kleuters.

Hoe onze net-geen-dreumes-meer snapte dat niet alle cadeautjes van Sinterklaas voor hem waren.